Soms wil het gewoon níet lukken!
Jammer is dat, heel jammer. En ik kan er soms best
boos om worden.... ook al weet ik dat dat niks helpt.
Vanochtend was het dus zo.
Vol goede moed begon ik aan de tablethoes voor Zoon 1.
De lieverd verkoos een eigen creatie boven een gekocht exemplaar.
"Blauw" wou hij. "Alleen maar blauw!"
Ik kon hem niet vermurwen tot een klein motiefje aan de binnenkant.
En klant is koning, dus kocht ik bij Veritas een half meterke blauw katoen.
Maar ik zou ik niet zijn, mocht ik er toch niet net even
een klein beetje mijn ding mee doen.
Een klein rood accentje dacht ik.
Na een tweetal uurtjes vol vingergeprik, lege bobijntjes, fout geknipt karton,
opgestropte draad en hier en daar een luide vloek (goddank was ik alleen thuis!)
raakte de hoes net voor einde schooltijd af.
Dit is em geworden.
Ik vervloek het ding maar legde het netjes bij Zoon zijn bord.
En de warme knuffel (van mijn niet-knuffelbare zoon!)
en mooie lach die ik kreeg toen hij thuis kwam
maakte alle ellende meteen goed.
"Mama, wat is hij mooi!!" Daar doe je het voor hé.
Maar ik denk niet dat er nog een tweede maak.... :o)
stof: Veritas
patroon: blog van Evamaria
stof: Veritas
patroon: blog van Evamaria
Geen opmerkingen:
Een reactie posten