vrijdag 28 november 2014

Gemakkelijke broek op verzoek....

Zoonlief 2 is er eentje voor het gemak.
Zoals in "waarom uit mijn hoofd rekenen als het met
een rekenmachine zoveel sneller gaat" (bij een
hoofdrekenhuiswerk!) of "waarom mijn handen
wassen als ik ze ook aan mijn trui kan afvegen"
(bij een net-uit-de-kast-verse-trui).

Maar ook in kledij heeft hij het graag makkelijk.
En ik kan hem soms geen ongelijk geven.....
Hij heeft een grondige hekel aan ritsen, knopen en
te strak zittende broeken. Het moet allemaal
snel aan en uit gaan bij hem.
Het liefst van al loopt hij de hele dag in joggingsbroek.

Maar mama heeft natuurlijk wel graag dat haar
jongens er soms een beetje "gekleder"
bijlopen dan in jogging.... ahum.
Dus we zochten én vonden een compromis!
(Heerlijk toch!)

Ik stelde hem voor een echte broek
(geen jogging dus) te maken maar
- zónder rits en knoop (geen gefrummel meer als hij naar het toilet moet)
- mét boordstof-band en elastiek (zit makkelijk toch?)
- met zakjes en nepgulp (zo lijkt het net echt)
- in een makkelijk zittende stof, maar geen joggingsstof.....
Iedereen blij dus!

Met enkele eisen van Zoonlief 2
(geen jeans! geen blauw, bruin, grijs of zwart!
Euh.... Oh-ké?!) trok ik naar de Stoffenkamer.
Ik kwam terug met rode en groene ribfluweel.
Voldoet aan al zijn eisen, denk ik.

Na mijn ochtendloopje ging ik aan de slag!
Hij koos de rode broek eerst.
Het patroontje haalde ik uit de laatste Ottobre,
maar ik deed er wel een beetje mijn eigen ding mee.

Zoonlief (én ikzelf ook) is heel blij met het resultaat!




Omdat het niet te saai hoeft te zijn bij mijn speelvogel
bevestigde ik een applicatie op de achterzak.

Zoonlief kan soms wel eens tegendraads zijn,
dus dan mag dat in zijn broek ook wel dacht ik zo.
Het stuk stof tussen de boordstof en de achterzakjes knipte ik in
de andere richting (ribbels horizontaal). Vind dit wel een leuk resultaat.

 De zakjes werkte ik af met blauwe paspel.

Door de nepgulp lijkt het een "echte" broek. Jongens van 10
lopen niet meer met een kleuterbroekje rond hé.


Dit smaakt bij allebei naar meer!
De groene broek zal niet lang op zich
laten wachten denk ik.

------------------------------------------------------------------------------------------------------------------

De beloofde tweede broek!
Groene velours, fijnere ribbel dan de rode.
Eveneens met blauwe paspel en blauwe boordstof afgewerkt.


De zin in een pasbeurt met fotoshoot was er niet meer bij Zoonlief 2...
Dus dan maar de broek op de grond.



En de applicatie bij de rode broek viel zo in de smaak
dat die ook bij deze broek niet kon ontbreken.


Stof: de Stoffenkamer
Patroon: Ottobre 6/2014
Strijkapplicatie: Chicken Rhythm

maandag 24 november 2014

Van sleutelhanger tot appeltaart.

Uren kan ik het volhouden.....
Blogs lezen van andere mama's.
En ik heb zo enkele favorieten!
De "ooh's" en "aaaaah's" weerklinken hier
dan ook vaak bij het zien van al dat moois.
Er wordt druk 'gesaved' en afgeprint....
want "Dat wil ik zeker ook eens proberen!"

En vandaag is dus zo'n dagje.
Na het ochtendloopje, het opzetten van het
stoofvlees voor deze avond en het hier
en daar wat aan de kant doen van het huis,
trok ik naar mijn plekje.

Ik wilde de XL-sleutelhanger van
Eva Maria uitproberen. Klaar in een wip,
ideaal om restjes stof weg te werken
en een heel leuk resultaat.
Er rolden er meteen twee uit mijn naaimachine
(en dat zullen zeker niet de laatsten zijn!)
en toen was het alweer tijd om 2/3 van de kroost
te gaan ophalen aan de schoolpoort.
(Tja, mijn ventjes komen zo graag thuis eten
onder de middag.)

Een bredere versie...


En een smallere versie....

Ondertussen heb ik het huis alweer voor mezelf.
Terwijl de grote strijkmand naar mij staat te lachen
begint het hier al lekker naar appeltaart te ruiken!

Op de blog van mama van vijf vond ik het
Dan kan ik dus niet anders dan die even uitproberen.


Het mag gezegd zijn... ik heb hier gezonde jongens thuis.
Fruit en groenten gaan er zonder morren in,
snoepjes zijn tot een minimum herleid
en ze doen een stevige dosis sport.
Regelmatig verwen ik hen dan ook met
iets lekkers uit eigen oven. Ukkepuk zei het
gisteren nog....
"Ik hou van alles wat jij bakt!"
Tja, daar doe je het voor hé.
Dus als ze strakjes thuiskomen,
met blozende kaakjes van de fietstocht door
de frisse wind, wacht hen een lekkere traktatie.

Omdat ik niet hou van teveel suiker
heb ik wel een beetje geprutst aan het recept.
Ik verving de suiker door Stepa Zero.
Werkt prima en is een pak gezonder.
Ik vervang regelmatig de suiker in mijn
recepten door een vorm van stevia.
En hoewel het soms iets anders is van smaak,
heb ik hier nog niemand horen klagen.
Het is een kwestie van gewoonte.


En ze is klaar!
Het ruikt alvast veelbelovend!


En nu moet ik toch écht aan die strijk beginnen.....

-------------------------------

Ondertussen heeft Ukkepuk zijn eerste stukje binnen...


Mét de beloofde blozende kaakjes!

woensdag 19 november 2014

Leeskussen....mét uitleg.

Het einde van het jaar...
daar hoort onvermijdelijk de kadootjestijd bij.

Er is niks liever dat ik doe dan zelf kadootjes maken.
Dit is er alvast eentje van:
een leeskussen.

Heel leuk als kadootje, met een mooi boek in.
De kindjes kunnen het meenemen als ze ergens heen gaan
of voor in de auto. Het boek is dicht bij de hand en
het malse kussen is heerlijk om op te liggen als je leest.

Het boek gaat in het zakje.

Heel simpel om te maken. Ik leg het even voor jullie uit.
Hopelijk is het duidelijk.

- Je neemt een vierkant ter grootte van je kussen, met een beetje naadwaarde bij.
- Dan neem je uit dezelfde stof een lap ter grootte van de helft van je kussen, dit wordt het zakje vooraan.
- Hetzelfde lapje neem je nog eens uit je voeringsstof (stof voor de achterkant van je kussen), links op de foto bij mij.
- Uit de stof voor de achterkant neem je twee maal een stuk dat 2/3 zo groot is als je kussen, rechts op de foto bij mij. Snap je? Dus als je een kussen hebt van 50x50, dan neem je twee stukken van 52x33 ongeveer. Deze twee stukken moeten elkaar nl. overlappen achteraan, zo kan je je kussen er netjes in schuiven.
- Je zigzagt of overlockt alle naden, behalve de bovenkant van de twee zakdeeltjes (op de foto zie je dat ik dit toch gelockt heb.... even verstrooid)
- De paspel leg je op de goede kant van je bovenste stof voor het zakje, mooi gelijk met de bovenrand. De dikke kant van je paspel naar onderen. Deze naai je vast met je blinde ritsvoetje.



- Dan leg je je voeringsstof met de goede kant op de goede kant van het zakje en stik je nog eens door aan de paspel, met je blinde ritsvoet. Dit moet een beetje op gevoel, dus doe dit niet te snel!

- Keer het zakje met de goede kanten naar buiten. Je hebt dan dit.

- Leg de achterkanten van beide stofjes netjes op elkaar, de paspel is dan vanboven. Wrijf mooi plat, eventueel kan je er eens over strijken.
- Dan stik je nog eens mooi door net onder de paspel.

- Het zakje leg je dan op de rechtse kant van de voorkant stof van je kussen. Dit heb ik even vast "gezigzagd" omdat het dan straks niet zou verschuiven bij het aan elkaar stikken.


- De twee bovenraden van de twee achterkanten stof zoom je netjes om en stik je vast.


- Leg de bovenkant van je kussen (met zakje) met de goede kant naar boven op tafel. Daarop leg je de twee achterkanten (goede kant op goede kant!!) en zorg je dat ze mooi overlappen. Begin met het onderste deel, omgezoomde rand bovenaan... (wil je de flappen andersom laten overlappen, dan leg je deze bovenaan ipv zoals ik onderaan)
 En dan het bovenste deel erop, omgezoomde rand onderaan....

- Stik je nu je kussen rondom rond dicht.

- Omkeren, hoekjes netjes uithalen en klaar!

De achterkant overlapt.





dinsdag 18 november 2014

Egoïstisch rokje?

Het lag er al een tijdje... mijn stofje.
Zo'n dikke twee maanden om precies te zijn.
Hoog tijd dus om ermee aan de slag te gaan.

Het werd deze keer dus iets voor mezelf!
Beetje egoïstisch? Hm, neen hé.... het mag ook wel eens, toch?

Uit het boek van Mme Zsazsa werd de A-lijn rok met paspel gekozen.


Onbekende paden moesten betreden worden, want een blinde rits
werd hier nog nooit gedaan.
Maar dankzij de goede uitleg werd het makkelijker dan gevreesd.

Met twee tussenpozes voor school- en eetmomenten
kreeg ik het rokje vandaag nog af.
En ik ben er best fier op.

Het stofje is een ribfluweel van Stenzo.



De lengte was een beetje zoeken. Manlief had niet echt een
uitgesproken mening over de verschillende getoonde lengtes....
Soms mis ik hier echt wel een dochter in huis!  :o)


Groene paspel.
Mijn naamlabeltje mag natuurlijk ook niet ontbreken.
De "voor-de-eerste-maal-gedaan" niet-geheel-blinde rits.